အလုပ္န႔ဲ ဘဝ

သင္ကိုယ္တုိင္ ခ်စ္တဲ့ ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ္ကေလးလည္း စထားၿပီ။ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္လည္း စုိက္ထုတ္ၿပီး လုပ္ထားတယ္။ ဘယ္သူမဆို ဒီအလုပ္ကေလး တိုးတက္ေအာင္ျမင္တာကိုပဲ လုိခ်င္မွာပဲေပါ့။ သင္ဆိုရင္ေကာ?

ကိုယ္ခ်စ္တဲ့အလုပ္ကေလးဆိုရင္ ကိုယ္ရဲ႕ရင္ေသြးေလးလုိပါပဲ။ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔။ ေနမေကာင္းမွာစိုးရ ပူပန္ရနဲ႔။ စိတ္ပူရတတ္ပါတယ္။ အျမတ္ၾကမ္းတဲ့ အလုပ္ဆိုပိုဆိုးပါတယ္။

တကယ္ဝါသနာပါတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကေလးကို ေက်ာင္းတက္ေနရင္းနဲ႔ အပိုဝင္ေငြေလးရေအာင္ စထားၿပီး တကယ္တန္းေက်ာင္းၿပီးခ်ိန္ အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္ၿပီဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာက်မွ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္တာမ်ိဳးရွိ တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း တကယ္ဝါသနာပါ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးၿပီး လုပ္တဲ့ တကယ္လည္း လုပ္ခ်င္ခဲ့တဲ့၊ တနည္းအားျဖင့္ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ဘဝက ျဖစ္မလာတဲ့အခါ၊ ျဖစ္ဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနတဲ့အခါ အားမလိုအားမရျဖစ္တာ၊ စိတ္ဓါတ္က် ဝမ္းနည္းတာေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ 

ကုိယ္တကယ္ခ်စ္လို႔ လုပ္တဲ့အလုပ္ေတြမွာ တခါတရံ စည္းမထားတတ္တဲ့အခါ အလုပ္က သင့္ကိုဝါးမ်ိဳသြားလို႔၊ အလုပ္ကိုခ်ည္း အခ်ိန္ေပးေနရလို႔ သင့္မိသားစု၊ သင္ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေဝးကြာလာတတ္ၾကပါတယ္။ မယံုမရွိပါနဲ႔။ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ဖူးလို႔ပါ။ သတိေပးပါရေစ။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီေဆာင္းပါးေလးမွာ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သူေတြထဲက ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ (အထူးသျဖင့္ တပို္္င္တႏုိင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ေတြ) က်င့္သံုးႏုိင္မယ့္ အလုပ္နဲ႔ ဘဝ သမမွ်တစြာက်င့္သံုးႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းေလးေတြ ေဖာ္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။

၁။ အလုပ္ခ်ိန္ သတ္မွတ္ပါ။

အလုပ္စခ်ိန္ အလုပ္သိမ္းခ်ိန္ ေသခ်ာသတ္မွတ္ပါ။ တေန႔န႔ဲတေန႔ေတာ့ တူခ်င္မွ တူပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္အလုပ္စခ်ိန္န႔ဲ အလုပ္သိမ္းခ်ိန္ကို ေသခ်ာသတ္မွတ္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အလုပ္ေတြကို ဒီအေတာအတြင္းမွာ ၿပီးေအာင္လုပ္ဖို႔ တြန္းအားေပး ကူညီပါလိမ့္မယ္။ လက္စမသတ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြ၊ ျပန္ေကာက္ကိုင္လိုက္၊ ခ်ထားလိုက္၊ တျခားဟာေလး ေျပးလုပ္လိုက္ဆိုရင္ေတာ့ အက်ိဳးမရွိ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး လူလည္း ပင္ပန္းပါတယ္။ တေန႔ကို ဘယ္ႏွနာရီ အလုပ္လုပ္မယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားရင္ အဲ့ဒီအခ်ိန္အတြင္း ၿပီးေအာင္လုပ္ပါ။ စိတ္ရႈပ္စရာေတြ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္စရာေတြကို အေဝးမွာ ထားခဲ့ၿပီး အလုပ္ကိုသာ အာရုံစိုက္ပါ။ ခနေတာင္နားလို႔ မရဘူးလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ နားလို႔ရပါတယ္။ ဥပမာ - ေကာ္ဖီထေသာက္တာမ်ိဳး၊ အေညာင္းအညာေျပ လမ္းခနထေလွ်ာက္တာမ်ိဳး။ ၿပီးရင္ေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္မၿပီးမခ်င္း ဆက္ၿပီး အာရုံစုိက္လုပ္လုိက္ပါ။

၂။ အနားယူပါ။

ကိုယ္ပိုင္အလုပ္နဲ႔ ဝန္ထမ္းဘဝ အားသာခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္ပါ။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အလုပ္ခ်ိန္အေျပာင္းအလဲ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာအားနည္းခ်က္ဆိုလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းဆိုေတာ့ ကိုယ္မွ မရွိရင္မျဖစ္ဘူး၊ ေဖာက္သည္ေတြကလည္း ကိုယ္မွကို္ယ္ဆိုတာမ်ိဳး။ ဆုိင္တစ္ရက္ပိတ္လုိက္ရင္ တစ္ရက္ဝင္ေငြေလ်ာ့သြားမယ္ေလ။ အနားယူလည္း အိမ္မွာ တျခားဘာမွ လုပ္စရာမရွိတာ ဆိုတာမ်ိဳးေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပးေနက် ဆင္ေျခေတြပါ။

ဒါဆို ဒီလိုေလးစဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ ဥပမာ - သင္က ဝန္ထမ္းတေယာက္ဆိုပါေတာ့။ သင့္ရဲ႕နားရက္ရတဲ့ေန႔မွာ သင့္အလုပ္ကို ေမ့ထားၿပီး ျပည့္ျပည့္ဝဝ ေလွ်ာက္လည္တာမ်ိဳး၊ အနားယူတာမ်ိဳး ရွိတယ္မဟုတ္လား။ အိမ္ကုိျပန္လာရင္ ငါ့ကိုခုိင္းထားတဲ့ ကိစၥေတြမၿပီးေသးဘူးဆိုၿပီး မၿပီးမခ်င္းဆက္လုပ္ေနတာမ်ိဳး ရွိသလား။ ရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကို အခ်ိဳးအစားနည္းလိမ့္မယ္ ထင္္ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္ကို မရွိမျဖစ္ထင္ေနတာလား။ ကိုယ္မရွိလည္း ကမာၻႀကီးက သူ႔အရွိန္နဲ႔သူ လည္ပတ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ဖတ္ဖူးတဲ့ ဥပမာေလး ထပ္ေျပာျပပါမယ္။ ဆရာ ဗန္းေမာ္သိန္းေဖရဲ႕ စာအုပ္ထင္ပါတယ္။ အဲ့စာအုပ္ထဲမွာ အျပင္က Iron Man လို႔ေခၚၾကတဲ့ Elon Mask ဆိုတဲ့ လူဆီမွာ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအတြင္းေရးမွဴး အမ်ိဳးသမီးက လစာတိုးေတာင္းပါတယ္။ သူမေတာင္းတဲ့ ပမာဏကလည္း အင္မတန္မ်ားပါတယ္။ ဒီအလုပ္အတြက္ သူမက မရွိမျဖစ္လို႔ ထင္လို႔ေတာင္းတာပါ။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူက အဲ့အမ်ိဳးသမီးကို လစာနဲ႔ ခြင့္၂ပတ္ ခံစားေစပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲ့အမ်ိဳးသမီးလည္း ခြင့္ယူသြားပါတယ္။ ျပန္လာေတာ့ သူမကို ေခၚေျပာပါတယ္။ သူမခြင့္ယူသြားတဲ့ ၂ပတ္အတြင္းမွာ သူမမရွိလည္း လုပ္ငန္းေတြက ရပ္မသြားပဲ လည္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူမကို ေတာင္းတဲ့ လခေတာ့ မေပးႏုိင္ေၾကာင္း၊ လက္ရွိလခအတိုင္းပဲ တျခားဌာနတစ္ခုကို္ ေျပာင္းေပးမယ္ဆိုၿပီး ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးက လက္မခံဘဲ အလုပ္ကေန ထြက္သြားပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ဘယ္အရာမွ ပံုေသတြက္မထားပါနဲ႔။ အရာရာက သင္မရွိလည္း လည္ပတ္ေနပါတယ္ ဆိုတာကို သတိထားေစခ်င္တာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ပုိင္အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝန္ထမ္းပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္တာဝန္ယူရတဲ့အလုပ္ကို အလုပ္ခ်ိန္တြင္းမွာ တာဝန္ေက်တာထက္ပိုေအာင္ ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ပါ။ နားစရာရွိရင္လည္း ျပည့္ျပည့္ဝဝနားပါ။

၃။ အျပင္လူကို အပ္ပါ။

အံ့ၾသေနသလား။ ဟုတ္ပါတယ္။ သင့္လုပ္ငန္းကို အာရုံစုိက္လုပ္ႏုိင္ေစဖို႔ အျပင္လူကို (ကၽြမ္းက်င္သူ) အပ္သင့္ပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ သင္က တစ္ႏွစ္စာ ဝင္ေငြကို ၁၀၀၀၀၀၀ လိုခ်င္တယ္ဆုိပါစို႔ (တြက္ရလြယ္ေအာင္ တစ္ႏွစ္လံုး ဆယ္သိန္းလုပ္ထားတာေနာ္) တစ္ပတ္ကို သင့္အလုပ္ခ်ိန္က နာရီ၄၀။ တစ္ႏွစ္ကို ရက္သတၱပတ္ ၅၀ဆိုရင္ နာရီ ၂၀၀၀။ စားၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၅၀၀။ သင့္ဝင္ေငြက တစ္နာရီကိုမွ ၅၀၀ ေနာ္။ ဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ သင္က ပညာေရးကလည္းတစ္ဖက္၊ online shop ေလးကလည္း လုပ္ခ်င္ေသးတယ္၊အိမ္မႈကိစၥေတြကလည္းရွိေသး၊ ေနာက္ သင့္အလုပ္အတြက္ မားကက္တင္းကလည္း လုပ္ရဦးမယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ႕ ပိုက္ဆံရမယ့္(တန္ဖိုးရွိတဲ့) အခ်ိန္ေတြကို သင္ဘယ္လုိ ခဲြေဝသံုးမွာလဲ။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ သင္သိပ္မကၽြမ္းတဲ့ ေနရာ(အလုပ္)ေတြမွာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြကို အပ္လုိက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ သင္လည္း စိတ္ရွင္းရွင္း အာရုံစူးစိုက္ၿပီး သင့္အလုပ္ကုိ လုပ္ႏုိင္သလို ပိုတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလည္း သင့္လုပ္ငန္းကို ခ်ဲ႕ထြင္ရာမွာ ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္ဘဝ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းျဖစ္ေစ၊ မိသားစုကို ျဖစ္ေစ၊ လူမႈေရးကို ျဖစ္ေစ အာရုံပိုစုိက္ႏိုင္သြားမွာပါ။

အၾကံေပးရရင္ -

• သင့္အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရႏိုင္ဖို႔ လုပ္ငန္းခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔ လုပ္စရာမ်ားရွိသလား။
• ကိုယ္လုပ္ခ်င္လွ်က္ႏွင့္ မအားလို႔/အလုပ္ေတြ ပိေနလို႔ မလုပ္ရေသးတာမ်ား ရွိလား။
• ဒါေတြကို သူမ်ားကေရာ လုပ္ေပးႏုိင္သလား။
• တခ်ိဳ႕ေနရာေလးေတြမွာ သူမ်ားကို အပ္ၿပီးလုပ္ခိုင္းလိုက္လုိ႔ ကိုယ့္အတြက္ ပိုအက်ိဳးအျမတ္ရႏုိင္လား စတဲ့အခ်က္အလက္ေလးေတြကို ေသခ်ာစဥ္းစားသင့္ပါတယ္။

အျပင္လူကို အပ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ရင္ ေအာက္က အခ်က္ေလးေတြကို သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။

• သင့္ရဲ႕ တစ္ေန႔တာ အလုပ္အခ်ိန္ဇယားအတြင္း ဘာေတြလုပ္ေနျဖစ္သလဲ ေသခ်ာမွတ္သားပါ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္ပ်႕ံလြင့္ခ်ိန္၊ အလုပ္မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနရခ်ိန္ေတြကို ေသခ်ာစီစစ္ပိုင္းျခားပါ။
• ကိုယ္လုပ္စရာမလိုဘဲ လုိက္လုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြ ရွိေနတတ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္လုပ္မွ ျဖစ္မယ့္အရာေတြကို ေသခ်ာ စာရင္းျပဳစုပါ။ ၿပီးရင္ ၾကယ္ပြင့္ျပထားပါ။
• အကယ္လုိ႔မ်ား အျပင္လူကို အပ္လုိက္ၿပီး ကိုယ္က တျခားအေရးႀကီးတဲ့အရာေတြကို အာရုံစုိက္ခဲ့ရင္ ဘာေတြပိုအက်ိဳးရွိႏုိင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ ခ်ေရး၊ တြက္ခ်က္ၾကည့္ပါ။

၄။ ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔ စာနဲ႔ (အီးေမးလ္၊ မက္ဆင္ဂ်ာ)ဆက္သြယ္ပါ။

အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြကို ေဖာက္သည္ေတြဆီက စာနဲ႔ ဆက္သြယ္တာ ပိုၿပီး အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္လာရင္ သို႔မဟုတ္ ပါးစပ္နဲ႔ ေျပာခုိင္းလုိက္တာမ်ိဳးက သင္အလုပ္ရႈပ္လြန္းေနရင္ ေမ့သြားႏုိင္ပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ဖုန္းေတြမွာေတာင္ အီးေမးလ္ေတြ၊ ဗိုက္ဘာ၊ မက္ဆင္ဂ်ာ စတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး အပလီေကးရွင္းေပါင္းစံုက အရမ္းကို ထြန္းကားလာတဲ့အခါ စာပို႔ရတာ သိပ္ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္က သူတို႔ပို႔လာတဲ့ စာကို ျမင္လုိက္တာနဲ႔ သူတို႔ ေျပာခ်င္တဲ့ကိစၥက ကိုယ္လုပ္ေပးႏုိင္သလား၊ လုပ္ေပးၿပီးၿပီလား စသျဖင့္ ေျပာႏုိင္တဲ့ အျပင္ သက္ေသအျဖစ္လည္း ရွိေနမွာမို႔ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ။ မေကာင္းတာက အပလီေကးရွင္းေပါင္းစံုေပၚလာၿပီးေနာက္မွာ အကုန္လံုးကို လိုက္ၿပီး မစစ္ႏုိင္တဲ့အခါ မျမင္လုိက္တာမ်ိဳးေၾကာင့္ ေဖာက္သည္နဲ႔ ကိုယ္ၾကားမွာ စိတ္အခန္႔မသင့္ ျဖစ္ရတာမ်ိဳး၊ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ စစ္ရင္း တျခားအေၾကာင္းအရာေတြကို အာရုံပ်ံ႕လြင့္ တာမ်ိဳးေတြေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင့္ေဖာက္သည္ကိုေတာ့ အသိေပးထားသင့္ပါတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ေက်ာ္သြားတဲ့အခါ အီးေမးလ္ေတြ၊ မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ခ်က္ခ်င္း မျပန္ႏိုင္တာကို နားလည္ေအာင္ေတာ့ ေျပာျပထားသင့္ပါတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ရယ္ နားေနခ်ိိန္ရယ္ ခြဲျခားထားတယ္ေလ။

၅။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ႏုိတီေတြ ပိတ္ထားပါ။

အလုပ္ကို အလုပ္မွာပဲ ထားခဲ့ပါ။ အလုပ္ကိစၥေတြကို အိမ္အထိ သယ္မလာပါနဲ႔ေတာ့။ သင္တစ္ေန႔လံုးစာ ပင္ပန္းရတာ လံုေလာက္ပါၿပီ။ အလုပ္ထဲမွာ ရွိစဥ္ ကိုယ့္တာဝန္မလစ္ဟင္းရေအာင္ ႏုိိတီေတြ အီးေမးလ္ေတြ မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ေသခ်ာစစ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၿပီးေပမယ့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိ္န္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်ပါေတာ့။ မိသားစုနဲ႔၊ ခ်စ္ရသူနဲ႔ အခ်ိန္ေပးၿပီး ကို္ယ့္ဘဝကို ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္ပါ။

၆။ အလုပ္ခ်ိန္ၿပီးသြားရင္ တစ္ခုခုလုပ္ေနပါ။

စာေရးသူတုိ႔ေတြဟာ အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လူကသာ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာ စိတ္က အလုပ္မွာ က်န္ခဲ့တတ္ပါတယ္။ ကို္ယ္ေတြ႔ပါ။ လူကအိမ္ျပန္ေရာက္လာၿပီး လက္စမသတ္ရေသးတဲ့ အလုပ္ေတြက တပံုတပင္ အိမ္ကိုပါလာတတ္ပါတယ္။ ညစာစားၿပီး ခဏဆက္လုပ္လုိက္ဦးမယ္ကေန အိပ္ခ်ိန္ေရာက္သြားတာမ်ိဳး၊ မနက္ျဖန္ မိတင္မွာ ဘာအေၾကာင္းအရာကို ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတာကို ႀကိဳစိတ္ပူေနတာမ်ိဳး၊ ဟင္းခ်က္စရာ ဝယ္ေနရင္းက ေဖာက္သည္ဆီက ေစ်းစံုစမ္းတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ကို ေျဖေနရတာမ်ိဳး၊ စတာေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ လူမႈဘဝကိုပါ ထိခုိက္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ကေန ျပန္ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ပါပဲ။ အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်ပါ။ ဥပမာ - ပညာရပ္တစ္ခုခုကို ေလ့လာတာမ်ိဳး၊ စာအုပ္ဖတ္ေနတာ၊ သီခ်င္းနားေထာင္တာ စတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဝိဥာဥ္ကိုပါ အနားေပးသင့္ပါတယ္။

၇။ ျငင္းပါ။

အခ်ိန္ဆိုတာ အကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္။ အားနာနာနဲ႔ လာခုိင္းသမွ် ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္ လုပ္ေပးေနရင္ေတာ့ သင့္အတြက္ အခ်ိန္ဆိုတာ ေလာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သင့္ရဲ႕လုပ္ငန္း တိုးတက္ရာျဖစ္ေၾကာင္းကုိ လမ္းေခ်ာ္ထြက္သြားႏုိင္တာ မွန္သမွ်ကို အားမနာတမ္း ျငင္းတတ္မွ ျဖစ္မွာပါ။ လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ Apple ကုမၸဏီရဲ႕ပဲ့ကိုင္ရွင္ Steve Jobs ကေျပာခဲ့ပါတယ္။ “If you want to make everyone happy, don’t be a leader. Sell Ice-cream.”

သင့္လုပ္ငန္းမွာ သင္က ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ။ လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အျပစ္တင္ဖို႔ ေစာင့္ေနမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျငင္းစရာရွိရင္ အားမနာတန္း ျပတ္ျပတ္သားသားျငင္းဖို႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သင္တစ္စံုတစ္ခုကို ေခါင္းညိတ္လက္ခံေတာ့မယ္ဆုိရင္ ေသခ်ာစဥ္းစား ေစခ်င္ပါတယ္။

• ဒါက ကုိယ့္လုပ္ငန္းကို တကယ္အက်ိဳးျပဳၿပီး တုိးတက္ႀကီးပြားေစမွာလား။
• ဒါကိုေပးရတဲ့အခ်ိန္က ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ကေနေရာ ဖဲ့ေပးရမွာ ထုိက္တန္ရဲ႕လား ဆိုတာေတြကိုပါ။

၈။ အခ်ိန္သတ္မွတ္ ခန္႔ခြဲျခင္း

က်ေနာ္တို႔ဟာ တစ္ရက္တစ္ရက္ ထင္ထားတာထက္ ပိုအလုပ္ရႈပ္တတ္ပါတယ္။ အခ်ိ္န္ကို ေသခ်ာ အက်ိဳးရွိေစခ်င္ရင္ေတာ့ “လုပ္ရန္” စာရင္းေလးလုပ္ထားေပါ့။ ဥပမာ - ၁၀နာရီ ရုံးမွာ ေဖာက္သည္နဲ႔ ေတြ႔ရန္ရွိ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္တစ္ခုအတြက္ ခန္႔မွန္းအခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ေပးမလဲဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။  ဒီလုိေလးေတြ မွတ္သားထားေတာ့ သင့္အလုပ္ဘယ္ေလာက္ၿပီးသလဲ သိႏုိင္တဲ့အတြက္ လုပ္ရတာလည္း စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြၿပီး ေပ်ာ္တာေပါ့။ 

၉။ ကိုယ့္ဘာသာ ဆန္းစစ္၊ သံုးသပ္ပါ။

က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အၿမဲတမ္း ဒီထက္ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရက္နဲ႔ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဒီအခ်ိန္မွာ လက္စသတ္လုိက္ႏုိင္ရမွတို႔၊ ေဖာက္သည္ကို ဒီထက္ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးလုိက္ႏုိင္ရမွာတို႔ စသျဖင့္ ေတြးၿပီး က်ိတ္မႏုိင္ခဲမရေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္ဒီအလုပ္ကို ဘာေၾကာင့္လုပ္ရသလဲ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါဦး။ ဒီအလုပ္ကို တကယ္ခ်စ္တယ္၊ ျမတ္ႏုိးတယ္ ဆိုရင္ ဒီတစ္ရက္ သို႔မဟုတ္ ဒီကံမေကာင္းလုိက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္၊ အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔။ သင္ရင္ဆိုင္လာခဲ့ရတာေတြ၊ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ရတာေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္လုိက္စမ္းပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ ကပ္စတန္မာေတြရဲ႕ အၿပံဳးေတြ၊ ေက်နပ္မႈေတြ၊ ေက်းဇူးတင္စကားေတြက သင့္ကို တြန္းအားျဖစ္ေစမွာပါ။ သင္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လံုးဝအားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔။ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ တစ္ေန႔တာမွာ ဘာေတြတိုးတက္ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သလဲ ဆိုတာ မအိပ္ခင္ေသခ်ာ ျပန္လည္ သံုးသပ္ပါ။ နက္ဖန္အတြက္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ပါ။

အလုပ္နဲ႔ ဘဝကို မွ်တေအာင္ အခ်ိန္ေပးျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈ သရဖူဆြတ္ခူးႏုိင္မွာပါ။

နဒီလင္းသစ္ (ေဆး - ၂)